Árstíðir Lífsins - Ék Sé Framtíð Í Ísa Broti

Текст песни

Ék sé framtíð í ísa broti!
Ék finn alfrǫðl rísa sem sendir engar kaldar fleygiǫ́rar yfir djúp ríki vǫll
brimilsins
Ný kringla er loksins byrjuð
Þessi dimmi vandar jǫtunn ok stǫðug hættan á snjóskriðum hjaðnar meir ok meir
ok gefr oss nýja von um að lifa af
Þessi úlfs nótt verðr ekki gleymd, þessi hvísluðu orð verða oss alltaf í minni
Enn ólgar byrmǫrk, enn hungrar braut dýrr dreka í vammlaust líf
En ungt jarðar hár læðist gegnum hvíta dauðann ok nýtt ljós frelsar fróns legg
vætti frá ís ok snjó
Margir Draupnis niðjar hurfu til óþekkts útgarðs ǫrvar ássins, mikið fé var
hirt af ǫrlǫgunum
Haukstalda gramr gaf svanteigs elda orð til að muna, orð sem binda líf mitt til
að leiða þessa ætt
Við byggðum brandnór oss aftr, fundum nýjar slóðir til flóðs mana viðr sem voru
eigi minna bitin af ylgjar verrs kalda kjafti
En sumir Viðblinda geltir fylgja eigin vegum inn í Ǫnundarfjǫrð,
þetta jarðar skarð hafi slétt mitt
Sumir enda ferðalag lífsins á sanda grunni oss
Eins ok faðir sagði oss, þetta veldr alltaf reiði ok styrjǫld
Allar áttir Ingvifreys voru teknir til ríki Loka-dóttr, mǫrg líf bíða enn eftir
að falla fyrir hendi þessarar ókunnugu ok þǫglu vætt
Fetum gamlan stíg aftr til Vatnsfjǫrðs ok endrnýjum kynni
Hátt er nú gjaldið ok hærra en áðr! Svo virðist sem goðorð sé ekki alltaf merki
um frið ok auðæfi
Hjaldrs bálregns viðir voru jafnvel í fyrnd fjarðarjarðar endalausra skóga
helteknir af hlýðni til veraldlegra goða, til að hlýða skínandi Freyju tór
kaldra dreyra mæri
Ék man að mikið hrafns vín rann niðr véttrim þeirra
Ék man að Gungnis vǫ́fuðr var alltaf bakvið tjǫldin þegar ofsi leiddi Heljar
sónþollr
En erum fǫst fyrir
Ísa brot færir alltaf nýja þekkingu til þeirra sem hafa hvarma skóga stjǫrnr
til að sjá
Látum mána hauðrs hvéls geisla lýsa upp myrka afkima falskra orða